สิ่งที่คุ้นตากันดีเมื่อไปทำบุญที่วัดคือเราจะได้พบกับเหล่าน้องหมาที่ทางวัดดูแลไว้ เพราะวัดเป็นเขตอภัยทาน โดยพระก็จะอาสาดูแลเหล่าน้องหมาตามกำลัง แต่ไม่ใช่ว่าหมาทุกตัวจะมาเป็นหมาวัดได้ เพราะหมาวัดนั้นต้องได้รับการยอมรับจากฝูงหมาวัดที่มีอยู่มาก่อนหน้านี้ และต้องไม่ดุร้าย ไม่สร้างความเดือดร้อนให้กับคนที่จะมาทำบุญและพระท่าน น้องหมาที่ทำตัวดีก็จะกลายเป็นขวัญใจของทุกคนที่มาทำบุญที่วัด (เพิ่มเติม…)
โดยปกติแล้วน้องหมาจะถูกฝึกให้นั่งรอเวลากินข้าว เมื่อน้องหมาเป็นเด็กดี นั่งรอก็จะได้ทานอาหารอร่อย ๆ เป็นรางวัล แต่ในบางครั้งน้องหมาก็มีขีดความอดทนจำกัด ครั้นจะให้นั่งรอเฉย ๆ ก็กลัวจะไม่ได้กิน ก็เลยต้องวิ่งเข้าไปหาแหล่งอาหารแล้วส่งสายตาอ้อนให้เรายอมใจอ่อน แบ่งเศษอาหารที่เรากำลังกินให้บ้าง
พระมหาชุมพร รำไพ แห่งวัดเหล่าอาภรณ์ อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร ได้ฝากข้อคิดผ่านเฟซบุ๊กส่วนตัวที่ใช้สำหรับเป็นช่องกระจายข่าวสาร โดยพูดถึงเรื่องการทำบุญให้เหมาะสมกับยุคสมัย และเกิดประโยชน์กับทุกฝ่ายสูงสุด ทำบุญความดีให้ได้บุญจริง ๆ ไม่ใช่ทำให้สบายใจคนทำ แต่เป็นภาระกับทางวัด เป็นประเด็นที่ชวนให้เก็บไปคิด (เพิ่มเติม…)
หลายคนนิยมเลี้ยงหมาตัวใหญ่ไว้เฝ้าบ้าน ยามที่เราไม่อยู่ไปทำงานนอกบ้าน กิจวัตรประจำวันก่อนออกบ้านไปทำงานก็คือเล่นกับน้องหมา และให้ข้าว ตกเย็นมากลับถึงบ้านก็เล่นกับน้องหมา และให้อาหารทุกวันเป็นประจำ แต่ในบางครั้งที่เรามีความจำเป็นจะต้องไม่อยู่บ้านหลายวัน แน่นอนว่าน้องหมาก็จะได้ทำหน้าที่เฝ้าบ้านอย่างเต็มที่ แต่น้องหมาก็ต้องกินอาหารด้วย หลายคนจึงเลือกเอาน้องหมาไปฝากไว้ที่โรงพยาบาลสัตว์ แต่นั่นก็จะทำให้ไม่มีใครอยู่เฝ้าบ้านน่ะสิ เจ้าของบ้านรายนี้จึงวานขอให้เพื่อนบ้านทำหน้าที่แทนให้ (เพิ่มเติม…)
เรื่องเกิดขึ้นขณะที่กำลังนั่งปิคนิคปูเสื่อตากอากาศ รับประทานอาหารอยู่ริมทะเลดอนหอยหลอด จังหวัดสมุทรสงคราม
จู่ ๆ ก็รู้สึกว่ามีสายตาคู่หนึ่งกำลังจ้องมองอยู่ (เพิ่มเติม…)
ตอนแรกกำลังจะออกไปธุระ เจอแบบนี้เดินกลับไปคลุกข้าวแทบไม่ทันเลย นางคงอยากบอกว่ากลับใจเลิกเป็นแก๊งค์รีดไถแล้ว มีตังค์มาจ่ายด้วย (เพิ่มเติม…)
ในโลกทุนนิยมยุคนี้ คนเราก็ต้องทำงานหาเงินเพื่อแลกกับชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ต้องทำงานหาเงินเพื่อแลกปัจจัย 4 ที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต (เพิ่มเติม…)